aktualności
ffvrtbrbrbbrt
tdymjnruyruuje,konbffffffffffffffffffffffnbbbbooooooooooooooooooooorqgoigro położenie komunikacyjne obok brodu na Wiśle.
Pierwsze wzmianki pochodzą z roku 1135 z czasów Bolesława Krzywoustego. Nazwa Baranów wywodzi się zapewne od hodowli baranów jaka od niepamiętnych czasów powadzili mieszkańcy osady. Na początku istniał tutaj niewielki gródek. W średniowieczu wybudowano gród obronny.
W 1354 roku Kazimierz Wielki nadał osadzie prawa miejskie. W XIII wieku Baranów przeszedł we władanie rodu Gozdawa. Za czasów Długosza był jego właścicielem Jakub Baronowski. A około 1480 roku Jan Baranowski. Pod koniec XV wieku Baranów wraz z okolicznymi włościami przeszedł w ręce St. Kurozwedzkiego. Córka St. Kurozwedzkiego, który zmarł w 1518 roku. Barbara wyszła za mąż za Andrzeja Górkę. W roku 1569 St. Górka sprzedał dobra baranowskie Rafałowi z Leszna Leszczyńskiemu. Ten z kolei w 10 lat później w 1579 r. odstąpił je synowi swojemu Jędrzejowi Leszczyńskiemu. Po śmierci Jędrzeja w 1606 roku Baranów odziedziczył jego syn Rafał Leszczyński.
Miasto rozwijało się dzięki handlowi zbożem. Pod koniec XVI wieku w Baranowie Sandomierskim zaczyna rozwijać się rzemiosło szczególnie sukiennictwo, kuśnierstwo oraz szewstwo. W 1677 roku dobra baranowskie zostały sprzedane księciu Dymitrowi Wisniowieckiemu. Po jego śmierci, z wdową po nim, ożenił się Józef Karol Lubomirski. Około 1771 roku Baranowem władał hrabia Józef Potocki. W okresie tym Baranów liczył około 1200 mieszkańców, część z nich stanowi
- egr[peiroingo
- afdasf
- asdfasf
- afafa
afdadsf
| dfsasdf | afdasf |
| afdasf | adfasf |
| afdasf | adsfasfd |
