Aktualności
Żałoba narodowa po śmierci byłego premiera Jana Olszewskiego
Jan Olszewski zmarł 7 lutego br. w wieku 88 lat. Był premierem w latach 1991-92, obrońcą opozycjonistów w procesach politycznych w okresie PRL, doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W 2009 r. został odznaczony Orderem Orła Białego.
Wspomnienie
Jan Olszewski pochodził z rodziny kolejarskiej. Urodził się 20 czerwca 1930 roku w Warszawie. W czasie okupacji działał w Szarych Szeregach, był łącznikiem w Powstaniu Warszawskim. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1956–1957 był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Po prostu”. W swoich tekstach wskazywał nadużycia w wymiarze sprawiedliwości, opisywał symbiozę aparatu partyjnego ze środowiskiem przestępczym na prowincji. Od 1957 miał utrzymywany przez dwa lata zakaz publikowania jako dziennikarz.
W 1975 roku podpisał "List 59" - protest przeciw poprawkom wprowadzającym do konstytucji PRL przewodnią rolę PZPR i sojusz z ZSRR. W 1976 roku bronił w sądach robotników Radomia i Ursusa.
W stanie wojennym na prośbę sekretarza Episkopatu Polski arcybiskupa Bronisława Dąbrowskiego prowadził rozmowy z przedstawicielami władzy w sprawie zwolnienia z więzień i obozów internowania osób chorych.
Wiosną 1983 był inicjatorem wspólnego oświadczenia podziemnego NSZZ „Solidarność”, związków branżowych i autonomicznych, zawierającego protest przeciwko delegalizacji wszystkich związków zawodowych w Polsce. Został wówczas zatrzymany na 48 godzin, po czym – prosto z aresztu – pojawił się na sali sądowej jako obrońca w procesie podziemnego Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu „Solidarności”.
Z upoważnienia prymasa Józefa Glempa w 1984 i 1985 występował jako oskarżyciel posiłkowy w procesie zabójców księdza Jerzego Popiełuszki. Był też pełnomocnikiem rodziny duchownego. W mowie oskarżycielskiej, transmitowanej przez radio, twierdził, że morderstwo miało być polityczną prowokacją, której celem było wywołanie w kraju zamieszek.
Z ramienia Episkopatu Polski był jednym z mediatorów (wraz z Haliną Bortnowską i Andrzejem Stelmachowskim) w rozmowach podczas strajku w Hucie im. Lenina. W grudniu 1988 roku, w związku z planowanymi rozmowami Okrągłego Stołu, współtworzył Komitet Obywatelski przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność”.
Jako członek Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie uczestniczył w rozmowach Okrągłego Stołu.
Premier od grudnia 1991 do czerwca 1992. Okres jego premierostwa charakteryzował narastający konflikt z Unią Demokratyczną, a zwłaszcza z prezydentem Lechem Wałęsą. Przedmiotem tego konfliktu były m.in. kwestia postępowania ze współpracownikami służb specjalnych PRL (rząd zapowiadał lustrację). W 2000 r. Jan Olszewski startował w wyborach prezydenckich. Wycofał się jednak przed głosowaniem, udzielając poparcia Marianowi Krzaklewskiemu. W 2001 r. wybrany do Sejmu z list Ligi Polskich Rodzin (niezrzeszony), wystąpił z klubu latem 2002 r. Przed wyborami w 2005 r. utworzył - wraz z Antonim Macierewiczem - Ruch Patriotyczny.
W latach 1989-1991 i 2005-2006 Jan Olszewski zasiadał w Trybunale Stanu. W latach 2006- 2010 był doradcą prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
Źródło: dzieje.pl
Główne uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę. O godzinie 11:00 zostanie odprawiona msza żałobna w archikatedrze św. Jana Chrzciciela. Między godziną 13:00, a 13.30 kondukt pogrzebowy przejdzie pod Pomnik Powstania Warszawskiego, gdzie premiera Jana Olszewskiego pożegnają żołnierze Armii Krajowej, byli powstańcy warszawscy. Następnie na lawecie wojskowej, w asyście policyjnej i szwadronu reprezentacyjnego, kondukt przemieści się na cmentarz wojskowy na Powązkach, gdzie odbędzie się pogrzeb.
