Zespół Szkół w Woli Baranowskiej
Początki szkoły datuje się na rok 1854, kiedy to Karol hrabia Krasicki podarował z gruntów dworskich 2 morgi pola oraz cały materiał na jej budowę. Szkoła ta była drewniana i pokryta strzechą. Dwuklasowa szkoła ludowa zaistniała w roku 1854. Około 1870 roku, na mocy Dekretu Organizacyjnego Rady Szkolnej Krajowej we Lwowie, szkoła ludowa przeszła na etat krajowy.
W roku 1889 wybudowano murowaną szkołę z jedną salą. Później, w roku 1904 otrzymała jedną etatową nauczycielkę, a w roku 1907 został zatwierdzony plan szkoły dwuklasowej. Od 1 września owego roku pracowało stale już dwóch nauczycieli. Lekcje religii były prowadzone przez księży katechetów z parafii Baranów. W roku 1911 dobudowano dwie sale i odnowiono budynek oraz pokryto go dachówką. Zgodnie ze źródłami historycznymi udział w budowie szkoły miał Cesarz Austrii Franciszek Józef I, przekazując 100 złotych na rzecz szkoły.
W 1956 roku rozpoczęto elektryfikację wsi a w 1959 roku po raz pierwszy użyto elektrycznego oświetlenia. W tym okresie warunki lokalowe szkoły były bardzo trudne, dlatego też na zebraniu wiejskim podjęto decyzję o budowie nowej szkoły "Pomnika Tysiąclecia Państwa Polskiego". Pomimo poważnych trudności, 16 grudnia 1963 roku uroczyście oddano nowy budynek szkolny. Pierwsze zajęcia odbyły się 18 grudnia. W roku szkolnym 1965/1966 wprowadzono 8-klasową szkołę podstawową.
O patronie
13 listopada 2009 roku Publiczna Szkoła Podstawowa oraz Publiczne Gimnazjum obchodziły uroczystość nadania imienia Generała Władysława Sikorskiego.
Władysław Eugeniusz Sikorski (ur. 20 maja 1881 w Tuszowie Narodowym, zm. 4 lipca 1943 na Gibraltarze) – polski wojskowy i polityk, generał broni Wojska Polskiego, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych i premier Rządu na Uchodźstwie podczas II wojny światowej.
Przed I wojną światową był jednym ze współzałożycieli i członków kilku nielegalnych polskich organizacji niepodległościowych. Walczył w Legionach Polskich w trakcie I wojny światowej, potem w nowo utworzonej armii polskiej podczas wojny polsko-bolszewickiej (1919–1921). Odegrał w niej pewną rolę, zwłaszcza podczas bitwy warszawskiej w 1920. W pierwszych latach II Rzeczypospolitej Sikorski pełnił ważne funkcje rządowe, włączając w to stanowisko premiera (1922–1923) i ministra spraw wojskowych (1923–1924). Wkrótce potem jednak, po przewrocie majowym Józefa Piłsudskiego w 1926 roku został odsunięty od pełnienia eksponowanych stanowisk. Pozostawał w opozycji do rządów sanacji. W tym czasie napisał kilka książek dotyczących sztuki wojennej i stosunków międzynarodowych państwa polskiego.W trakcie II wojny światowej został premierem rządu RP na uchodźstwie, Naczelnym Wodzem Polskich Sił Zbrojnych i adwokatem sprawy polskiej na europejskiej i światowej scenie dyplomatycznej. Był zwolennikiem ponownego nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską a ZSRR, które zostały zerwane po wspólnej z Niemcami inwazji Związku Radzieckiego na Polskę w 1939. Jednak w kwietniu 1943 Stalin ponownie zerwał stosunki dyplomatyczne z polskim rządem na uchodźstwie. Zostało to spowodowane przez żądanie Sikorskiego, aby Międzynarodowy Czerwony Krzyż zbadał sprawę zbrodni katyńskiej. Ułatwiło mu to utworzenie marionetkowego rządu w oparciu o tzw. Związek Patriotów Polskich. Władysław Sikorski zginął 4 lipca 1943 w katastrofie samolotu, który rozbił się zaraz po starcie z lotniska na Gibraltarze. Według oficjalnych ustaleń, katastrofa nastąpiła z przyczyn technicznych, lecz część okoliczności zdarzenia pozostaje niewyjaśniona, co sprawia, że pojawiło się kilka niepotwierdzonych teorii dotyczących rzekomego celowego spowodowania śmierci Sikorskiego.
Kontakt:
Wola Baranowska, ul. Szkolna 4, 39-451 Skopanie
tel.: 15 812 15 08, www.zswolabaranowska.cba.pl,
